روی در گیاهان دارای نقش های متعددی می باشد. مهمترین آنها تاثیر بر فعالیت های آنزیمی، تولید هورمون های گیاهی از جمله اکسین، افزایش تولید کلروفیل و تلقیح و باروری و تشکیل میوه می باشند. روی می تواند مقاومت گیاهان را نسبت به تنش های زنده (آفات) و غیر زنده (محیطی) افزایش دهد. همچنین باعث استحکام ساختار غشاء شده و از این رو مصرف آن برای افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی بسیار موثر خواهد بود. آهکی بودن خاکها، pH بالا، ماده آلی کم و مصرف زیاد کودهای فسفاته از جمله عواملی هستند که قابلیت استفاده این عنصر را برای گیاهان محدود کرده و خسارات جبران ناپذیری را بر میزان تولید وکیفیت محصولات وارد می نماید.

کمبود روی باعث کوتاهی قد گیاهان، ریزش و کلروز برگ های گیاهان و کاهش کیفیت میوه می شود. در درختان میوه مثل سیب و هلو بصورت کچلی و در سایر درختان می تواند به صورت جارویی شدن نمایان گردد.  در پسته به طور آشکاری باعث کوچکتر و قرمز تر شدن و پوکی پسته ها میشود. همچنین کمبود آن باعث ریز برگی تاخیر در باز شدن برگها و گلها ریزش میوه سرخشکیدگی و محدودیت رشد می شود.

در هنگام مصرف از تماس مستقيم با پوست ، مخاطات و چشم جلوگيري گردد . از دستكش، لباس كار مناسب و ماسك استفاده شود.